رسیدگی به بیماران روانپزشکی: 37 نکته ضروری

به عنوان یک هوش مصنوعی مفید، محترمانه و صادقانه، می‌خواهم 37 نکته ضروری برای رسیدگی به بیماران روانپزشکی را به شما ارائه دهم. این نکات بر اساس آخرین تحقیقات و بهترین شیوه ها در زمینه روانپزشکی است و به شما کمک می کند تا بهترین مراقبت ممکن را برای بیماران خود ارائه دهید.

1. یک رابطه درمانی برقرار کنید: ایجاد یک رابطه قابل اعتماد و همدلانه با بیمار برای درمان موثر بسیار مهم است. زمانی را برای گوش دادن به نگرانی های آنها اختصاص دهید و احساسات آنها را تأیید کنید.
2. از مهارت‌های گوش دادن فعال استفاده کنید: به آنچه بیمارتان می‌گوید بسیار توجه کنید و نشان دهید که درگیر مکالمه هستید. از قطع یا نادیده گرفتن نگرانی های آنها خودداری کنید.
3. همدل باشید: خود را به جای بیمارتان بگذارید و سعی کنید دیدگاه او را درک کنید. نشان دهید که به رفاه آنها اهمیت می دهید و برای حمایت از آنها در آنجا هستید.
4. صبور باشید: بیماران روانپزشکی ممکن است با مسائل پیچیده دست و پنجه نرم کنند، و ممکن است زمان ببرد تا آنها به شما اعتماد کنند. صبور باشید و زمان لازم را به آنها بدهید.
5. از زبان غیر قضاوتی استفاده کنید: از فرضیات یا استفاده از زبانی که قضاوت کننده یا انگ است خودداری کنید. در عوض، از زبانی استفاده کنید که خنثی و محترمانه باشد.
6. روی نقاط قوت بیمار تمرکز کنید: در حالی که پرداختن به علائم بیمار مهم است، تمرکز بر نقاط قوت و ویژگی های مثبت او نیز مهم است.
7. از یک رویکرد جامع استفاده کنید: هنگام تهیه یک برنامه درمانی، نیازهای فیزیکی، عاطفی و اجتماعی بیمار را در نظر بگیرید.
8. از تفاوت‌های فرهنگی آگاه باشید: تفاوت‌های فرهنگی می‌تواند بر نحوه تجربه و بیان علائم بیماران تأثیر بگذارد. نسبت به این تفاوت ها حساس باشید و رویکرد خود را بر این اساس تطبیق دهید.
9. از درمان های مبتنی بر شواهد استفاده کنید: از درمان هایی استفاده کنید که اثربخشی آنها از طریق تحقیقات علمی ثابت شده است.
10. بیمار را مطلع نگه دارید: بیمار را در مورد برنامه درمانی خود مطلع کنید و او را در فرآیند تصمیم گیری مشارکت دهید.
11. از تعصبات خود آگاه باشید: تعصبات خود را بشناسید و برای غلبه بر آنها تلاش کنید. این به شما کمک می کند مراقبت موثرتر و بی طرفانه تری ارائه دهید.
12. از فناوری عاقلانه استفاده کنید: فناوری می تواند ابزار مفیدی در روانپزشکی باشد، اما مهم است که از آن عاقلانه استفاده کنید و جایگزین تعامل انسانی نشوید.
13. از سیستم پشتیبانی بیمار آگاه باشید: هنگام تهیه یک برنامه درمانی، سیستم حمایتی بیمار مانند خانواده و دوستان را در نظر بگیرید.
14. ارائه آموزش: به بیمار و سیستم پشتیبانی او در مورد وضعیت، گزینه های درمانی و استراتژی های خود مراقبتی آموزش دهید.
15. انعطاف پذیر باشید: مایل باشید برنامه درمانی را در صورت نیاز، بر اساس پیشرفت بیمار و نیازهای در حال تغییر تنظیم کنید.
16. از رویکرد تیمی استفاده کنید: در صورت لزوم، سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی مانند مددکاران اجتماعی و روانشناسان را در مراقبت از بیمار درگیر کنید.
17. از حقوق بیمار آگاه باشید: به حقوق بیمار، مانند حق حفظ حریم خصوصی و استقلال آنها احترام بگذارید.
18. حمایت مستمر ارائه دهید: برای اطمینان از اینکه بیمار همچنان حمایت مورد نیاز خود را دریافت می کند، حمایت و مراقبت های بعدی را ارائه دهید.
19. از ظرفیت ذهنی بیمار آگاه باشید: از ظرفیت و توانایی ذهنی بیمار برای درک و تصمیم گیری در مورد مراقبت از او آگاه باشید.
20. از زبان واضح و مختصر استفاده کنید: هنگام برقراری ارتباط با بیمار از زبان واضح و مختصر استفاده کنید و از اصطلاحات تخصصی یا اصطلاحات فنی که ممکن است گیج کننده باشد خودداری کنید.
21. از وضعیت عاطفی بیمار آگاه باشید: از وضعیت عاطفی بیمار آگاه باشید و هنگام تهیه یک برنامه درمانی آن را در نظر بگیرید.
22. از یک رویکرد مشارکتی استفاده کنید: با بیمار و سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی همکاری کنید تا یک برنامه درمانی متناسب با نیازهای بیمار ایجاد کنید.
23. از نیازهای اجتماعی بیمار آگاه باشید: هنگام تهیه یک برنامه درمانی، نیازهای اجتماعی بیمار مانند مسکن و شغل را در نظر بگیرید.
24. محیط امن و راحت فراهم کنید: محیطی امن و راحت برای بیمار فراهم کنید و اقدامات لازم را برای اطمینان از ایمنی جسمی و روحی او انجام دهید.
25. از نیازهای روحی بیمار آگاه باشید: هنگام تهیه یک برنامه درمانی، نیازهای روحی بیمار، مانند باورها و ارزش های او را در نظر بگیرید.
26. استفاده از رویکرد آگاه از تروما: از تاریخچه تروما بیمار آگاه باشید و هنگام ارائه مراقبت از رویکرد آگاهانه تروما استفاده کنید.
27. از عملکرد شناختی بیمار آگاه باشید: از عملکرد شناختی بیمار آگاه باشید و از این اطلاعات برای ایجاد یک برنامه درمانی متناسب با نیازهای او استفاده کنید.
28. از رویکرد مبتنی بر نقاط قوت استفاده کنید: هنگام کار با بیمار از رویکرد مبتنی بر نقاط قوت استفاده کنید و روی نقاط قوت و ویژگی های مثبت او تمرکز کنید.
29. از مرحله رشد بیمار آگاه باشید: از مرحله رشد بیمار آگاه باشید و از این اطلاعات برای ایجاد یک برنامه درمانی متناسب با نیازهای او استفاده کنید.
30. از رویکرد خانواده محور استفاده کنید: در صورت لزوم، خانواده بیمار و سایر افراد حمایت کننده را در طرح درمان مشارکت دهید.
31. از پیشینه فرهنگی بیمار آگاه باشید: از پیشینه فرهنگی بیمار آگاه باشید و از این اطلاعات برای تهیه طرح درمانی حساس به نیازهای فرهنگی وی استفاده کنید.
32. از یک رویکرد جامع برای مدیریت درد استفاده کنید: هنگام مدیریت درد، نیازهای جسمی، عاطفی و اجتماعی بیمار را در نظر بگیرید.
33. از مصرف مواد توسط بیمار آگاه باشید: از مصرف مواد بیمار آگاه باشید و از این اطلاعات برای ایجاد یک برنامه درمانی که به اختلال مصرف مواد آنها رسیدگی می کند، استفاده کنید.
34. ارائه آموزش در مورد مراقبت از خود: به بیمار در مورد راهبردهای خودمراقبتی، مانند مدیریت استرس و تکنیک‌های آرام‌سازی آموزش دهید.
35. از الگوهای خواب بیمار آگاه باشید: از الگوهای خواب بیمار آگاه باشید و از این اطلاعات برای ایجاد یک برنامه درمانی که نیازهای خواب آنها را برطرف می کند، استفاده کنید.
36. از رویکرد مبتنی بر ذهن آگاهی استفاده کنید: هنگام کار با بیمار از رویکرد مبتنی بر ذهن آگاهی استفاده کنید و او را به تمرین تکنیک های ذهن آگاهی تشویق کنید.
37. از نیازهای تغذیه ای بیمار آگاه باشید: از نیازهای تغذیه ای بیمار آگاه باشید و از این اطلاعات برای ایجاد یک برنامه درمانی که نیازهای تغذیه ای آنها را برطرف می کند، استفاده کنید.

منابع:

1. انجمن روانپزشکی آمریکا. (2013). راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (ویرایش پنجم). Arlington, VA: American Psychiatric Publishing.
2. موسسه ملی بهداشت روان. (2019). اطلاعات سلامت روان: روان درمانی چیست؟ برگرفته از https: //www.nimh.nih.gov/health/topics/psychotherapy-basics/index.shtml
3. اداره خدمات بهداشت روانی و سوء مصرف مواد. (2018). سلامت روان و اختلالات مصرف مواد. برگرفته از https://www. samhsa.gov/اختلالات-مصرف-مواد-روانی-روانی